Duitsland is streng als het gaat om de invoer van verdovende middelen. Zowel het eigenhandig over de grens brengen van drugs als de hulp daarbij kunnen tot forse gevangenisstraffen leiden. Buitenlandse betrokkenen – van koeriers tot organisatoren – komen regelmatig met het Duitse strafrecht in aanraking. De rechtspraak van het Bundesgerichtshof (BGH), het hoogste Duitse strafgerecht, laat zien hoe genuanceerd, maar ook streng de beoordeling van dergelijke delicten is.
1. Invoer: meer dan zelf rijden
Wie drugs – zoals cocaïne, marihuana of amfetamine – over de Duitse grens brengt, maakt zich in principe schuldig aan „Einfuhr von Betäubungsmitteln in nicht geringer Menge“ (§ 30 Abs. 1 Nr. 4 BtMG). Daarbij is het niet vereist dat de dader zelf de drugs vervoert. Ook wie de koerier aanstuurt, de logistiek regelt of het transport financieel mogelijk maakt, kan als medepleger worden beschouwd. Echter, het BGH heeft herhaaldelijk benadrukt dat hiervoor meer nodig is dan alleen het geven van een opdracht.
In een beslissing uit 2025 (6 StR 539/24) benadrukte het hof dat alleen wie daadwerkelijk invloed heeft op het verloop en het succes van het transport, als medepleger kan worden veroordeeld. Het enkele geven van een opdracht volstaat niet; dat leidt hoogstens tot een veroordeling wegens uitlokking of medeplichtigheid.
2. Beihilfe: de rol van de koerier
Koeriers worden vaak als medeplichtigen veroordeeld, vooral als ze geen zeggenschap hebben over de aard of hoeveelheid van de vervoerde drugs. De rechtspraak maakt een onderscheid tussen medeplichtigheid („Beihilfe“) en medeplegen („Mittäterschaft“): wie slechts rijdt en instructies opvolgt, maar geen invloed heeft op het gehele drugsnetwerk, is doorgaans slechts medeplichtig. Dat geldt ook als het voertuig speciaal is omgebouwd of als de koerier regelmatig rijdt, solange hij geen zeggenschap over het transport heeft.
In een zaak uit 2024 (3 StR 148/24) werd een vrouw, die als koerier voor een dealer cannabis en cocaïne vervoerde, deels slechts wegens Beihilfe veroordeeld – ondanks dat zij het voertuig bestuurde en een vergoeding kreeg. Doorslaggevend was dat zij keine Kontrolle über Art und Menge der Drogen hatte.
3. Post en pakketten: ook invoer
Bij postzendingen is invoer al voltooid zodra het pakket de Duitse grens passeert – zelfs als het pakket daarna door de douane wordt onderschept. Anders is dit in gevallen van zogenaamde „bewachte Einfuhr“, waarbij de douane het pakket onder controle laat binnenkomen. In dat geval is er slechts sprake van poging tot invoer.
4. Invoer en handel: geen ne bis in idem
Vaak gaat invoer gepaard met drugshandel binnen Duitsland. Volgens vaste rechtspraak van het BGH verdringt het ene delict het andere niet automatisch. Invoer en handel worden als eigenständige Taten gewertet en kunnen tateinheitlich (in één daad) worden gecombineerd veroordeeld worden.
Conclusie
Buitenlandse betrokkenen aan drugstransporten naar Duitsland moeten zich ervan bewust zijn dat de Duitse autoriteiten niet alleen uitvoerders maar ook organisatoren en helpers strafrechtelijk vervolgen – en daarbij de lat voor medeplegen hoog leggen. De recente rechtspraak onderstreept dat elke rol in de keten kritisch wordt onderzocht, maar ook dat het onderscheid tussen medeplegen en medeplichtigheid zorgvuldig wordt gemaakt.
Ons kantoor is gespecialiseerd in strafrechtelijke verdediging, witteboordenstrafrecht en IT-recht. Let op ons werk in kunstrecht, digitaal bewijs en softwarerecht.
Let op: Voor bedrijven zijn wij landelijk actief, voor consumenten uitsluitend in NRW voor strafverdediging + OWI's!
- Strafbaarheid van de invoer van verdovende middelen naar Duitsland – wat buitenlandse betrokkenen moeten weten - april 6, 2025
- Informeel bankieren onder juridische druk: Hawala-systemen en de complexe juridische beoordeling van strafbaarheid en vermogensontneming in Duitsland - maart 23, 2025
- Open source software in de Duitse wet - maart 23, 2025
